Zwichnięcie stawu barkowego u psa to jeden z urazów, jakie mogą spotkać zwierzę na każdym etapie życia. Duża część psów jest aktywna fizycznie, co naraża ich kończyny na znaczące obciążenia. Staw barkowy – jako jeden z największych w organizmie – jest szczególnie narażony na uszkodzenie podczas forsownego wysiłku. Na szczęście jego zwichnięcie nie jest urazem zagrażającym życiu, jeśli tylko zostanie odpowiednio wcześnie rozpoznane i wyleczone.
Spis treści:
Opieka ortopedyczna w Gliwickiej Przychodni Weterynaryjnej
Na czym polega uraz?
Mechaniczny i wrodzony
Rodzaje i objawy
Leczenie
Leczenie zwichnięcia stawu barkowego u psa w Gliwickiej Przychodni Weterynaryjnej
Gliwicka Przychodnia Weterynaryjna to jedna z placówek leczniczych dla zwierząt na Śląsku, do której można się udać ze swoim psem m.in. w przypadku zwichnięcia przez niego stawu barkowego. Dziedziną weterynarii, zajmującą się tą problematyką, jest ortopedia weterynaryjna. Pośród problemów zdrowotnych, które pomagamy rozwiązać, znajdują się oczywiście również inne urazy i choroby układu ruchu. Oferujemy bogatą diagnostykę z wykorzystaniem wysokiej jakości sprzętu. Dużą rolę pełnią metody diagnostyki obrazowej, w tym ultrasonografia, zdjęcia RTG, tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny, które pozwalają na dokładne wykrycie wad układu ruchu i dostosowanie odpowiedniego leczenia dla każdego czworonożnego pacjenta. Nasza przychodnia oferuje również usługi chirurgiczne dzięki nowoczesnym salom zabiegowym i doświadczonym lekarzom weterynarii, którzy dbają o komfort i bezpieczeństwo zwierzęcia w czasie każdego zabiegu. Więcej informacji oraz kontakt, który ułatwi umówienie się na wizytę wraz ze swoim czworonogiem, dostępny jest na naszej stronie internetowej.
Na czym polega ten uraz?
Staw barkowy – prawidłowo nazywany stawem ramiennym – łączy kończynę przednią z obręczą barkową. Tworzą go powierzchnie stawowe kości ramiennej oraz łopatki. U ssaków czworonożnych – takich jak psy – na stawach barkowych spoczywa cały ciężar przedniej połowy ciała. Stąd są one narażone na nadmierne przeciążenia i wynikające z nich urazy, zwłaszcza podczas gwałtownego opadania na przednie łapy. Dlatego też na zwichnięcie stawu barkowego najbardziej narażone są psy wykazujące dużą aktywność fizyczną, w tym psy pracujące oraz sportowe.
Uraz mechaniczny i wrodzony
Ogólnie rzecz biorąc, zwichnięciem nazywa się uraz, w którym dochodzi do oddzielenia się od siebie powierzchni stawowych. Może mu towarzyszyć uszkodzenie torebki stawowej, więzadeł i innych struktur miękkotkankowych wchodzących w skład stawu. Zwichnięcie nie tylko powoduje ból, ale też grozi uszkodzeniem przebiegających w okolicy stawu nerwów i naczyń krwionośnych. Zwichnięcie tego stawu nie zawsze jest efektem urazu mechanicznego, niekiedy może ono być wrodzone. U jego podstawy leży osłabienie struktury (lub zerwanie) ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia, w wyniku czego dochodzi do patologicznego przemieszczenia głowy kości ramiennej.
Rodzaje urazu i jego objawy
W zależności od kierunku przemieszczenia, zwichnięcie stawu barkowego u psa dzieli się na przyśrodkowe, boczne oraz – występujące rzadziej – dogłowowe i doogonowe. Należy mieć na uwadze, że urazowemu zwichnięciu tego stawu mogą towarzyszyć uszkodzenia klatki piersiowej, z odmą opłucnową włącznie. Głównymi objawami zwichnięcia są luksacja – manifestujące się w widoczny sposób przemieszczenie kości oraz ból okazywany przez czworonoga. Najczęściej zwichnięta kończyna będzie przez niego oszczędzana lub całkowicie wyłączona z użytku. Należy pamiętać, że samo zwichnięcie może doprowadzić do znacznie poważniejszych skutków, jeżeli uszkodzeniu ulegną na przykład tętnice.
Jak się leczy zwichnięcie stawu barkowego u psa?
Podstawową metodą leczenia zwichnięcia stawu barkowego u psa, podobnie jak w przypadku innych zwichnięć, jest jego jak najszybsze nastawienie, czyli ponowne wprowadzenie powierzchni stawowych we właściwe miejsca. Co ważne, zabieg ten powinien być prowadzony przez lekarza weterynarii, ponieważ próba nastawienia stawu przez osobę nieprzeszkoloną może spowodować uszkodzenie naczyń krwionośnych lub korzeni nerwowych. Niekiedy, w przypadku szczególnie poważnego lub nie dość szybko wykrytego zwichnięcia, nastawienie stawu barkowego może okazać się niemożliwe. Dzieje się tak, gdy w torebce stawowej zgromadzi się zbyt wiele fragmentów tkanek i płynu wysiękowego uniemożliwiającego manewrowanie kośćmi. W takiej sytuacji, aby uchronić zwierzę przed trwałym inwalidztwem, często konieczne jest przeprowadzenie zabiegu operacyjnego. Może on polegać na osteotomii głowy kości ramiennej i wytworzeniu połączenia z bliższą częścią trzonu. Duże zwichnięcia wymagają też najczęściej farmakologicznego leczenia przeciwbólowego i przeciwzapalnego. Z pewnością nie są to urazy, które mogą zostać zlekceważone.
