Tomografia komputerowa w Gliwickiej Przychodni Weterynaryjnej

Tomografia komputerowa stosowana w Gliwickiej Klinice Weterynaryjnej to nowoczesne badanie radiologiczne, dzięki któremu możliwe jest zdiagnozowanie trudnych przypadków chorób związanych z układem nerwowym, problemów onkologicznych czy też kłopotów ortopedycznych. Przeprowadza się je z wykorzystaniem specjalistycznego sprzętu nazywanego tomografem. Ile trwa zabieg i jakie są dokładnie wskazania do jego realizacji?

Spis treści:
Na czym polega i ile trwa badanie?
Budowa sprzętu do badania
Co dokładnie można zbadać?
Wskazania do badań
Z kontrastem czy bez?
Zabierz zwierzaka do specjalisty!

Tomografia komputerowa w Gliwickiej Klinice Weterynaryjnej – na czym polega i ile trwa badanie?

Tomografia komputerowa (w skrócie oznaczana jako TK bądź CT – od angielskiego Computed Tomography) to rodzaj nowoczesnego badania radiologicznego dostępnego w Klinice Weterynaryjnej w Gliwicach. Dzięki badaniu możliwe jest uzyskanie obrazu (inaczej tomogramu) bardzo dokładnie odzwierciedlającego przekrój badanych obiektów. W ten sposób jesteśmy w stanie wygenerować bogate w detale odzwierciedlenie budowy kości czy też narządów wewnętrznych. Badanie pełni funkcję diagnostyczną – dzięki uzyskanym obrazom możliwe jest dokonanie gruntownej oceny stanu struktur wewnętrznych organizmu oraz wskazanie wszelkich niepokojących, odbiegających od normy zmian. Dzięki nowoczesnemu sprzętowi możliwe jest poddanie badaniom dowolnego obszaru anatomicznego. Następnie wyniki badania poddane zostają szczegółowej analizie przeprowadzanej przez wykwalifikowanego specjalistę radiologa. Badanie wykorzystuje się zarówno w medycynie, jak i weterynarii.

Urządzenie służące do przeprowadzania zabiegu określa się mianem tomografu. Znaleźć je można wyłącznie w nowoczesnych pracowniach wykorzystujących najlepszej jakości sprzęt.

Do czego przydaje się badanie i ile trwa?

Do uzyskania obrazu badanych narządów wykorzystuje się działanie promieni rentgenowskich. Pacjenta układa się na specjalnie przystosowanym do badania, ruchomym stole. Następnie przesuwa się go do wnętrza urządzenia, gdzie znajduje się medyczna lampa wykorzystująca promieniowanie. Po uruchomieniu urządzenia fale rentgenowskie przechodzą przez ciało pacjenta, którym w przypadku kliniki weterynaryjnej będzie zwierzę. Ich nasilenie zmniejsza się w momencie przenikania przez poszczególne tkanki, co w efekcie pozwala lekarzowi weterynarii rozróżnić je na otrzymanym obrazie.

Badanie szczególnie przydaje się przy diagnostyce pacjentów ze schorzeniami neurologicznymi, onkologicznymi i ortopedycznymi.

W zależności od skanowanego obszaru ciała badanie trwa zwykle od kilkunastu do kilkudziesięciu minut.

Z czego jest zbudowany i jak działa tomograf? Dowiedz się więcej o sprzęcie wykorzystywanym w najlepszych klinikach!

Tomograf składa się z następujących elementów:

• ruchomy stół, na którym w czasie badania unieruchamia się pacjenta w wygodnej pozycji leżącej,
• skaner, będący najistotniejszym fragmentem całego oprzyrządowania, który dokonuje stosownych pomiarów przy pomocy następujących konstrukcji: lampy rentgenowskiej, stosownego systemu zasilania jej, komory pomiarowej, kolimatora, szeregu detektorów oraz układu zapewniającego obracanie się całej konstrukcji,
• oprzyrządowanie, czyli konsolę umożliwiającą ręczne sterowanie całą konstrukcją, a także wyświetlanie oraz archiwizowanie uzyskanego w badaniu obrazu.

Kontrolę nad konsolą ma wykwalifikowany radiolog.

Lampa rentgenowska to sprzęt wyposażony w wirującą anodę, która charakteryzuje się wysoką odpornością na wysokie temperatury, jakie powstają podczas ogromnej liczby wykonanych skanów. Zadaniem detektorów jest przekształcanie promieni rentgenowskich w sygnał elektryczny. W użyciu najczęściej spotykane są detektory półprzewodnikowe oraz ksenonowe. Kolimatory zlokalizowane są w bezpośrednim sąsiedztwie lampy rentgenowskiej oraz przy detektorach. Ich rolą jest ograniczenie ilości rozproszonego promieniowania oraz wyznaczanie kształtu poszczególnym wiązkom. Wysokość kolimatorów ma bezpośrednie przełożenie na szerokość poddawanej skanowaniu warstwy.

Jak dokładnie wygląda proces uzyskiwania obrazu w badaniu tomograficznym?

Badanie rozpoczyna się od poddania pacjenta płytkiej narkozie. Jest to postępowanie niezbędne z uwagi na konieczność zachowania nieruchomej pozycji w obszarze podlegającym działaniu tomografu. Nad bezpieczeństwem zwierzęcia czuwa wówczas lekarz weterynarii, który na bieżąco monitoruje stan pacjenta przy wykorzystaniu nowoczesnej aparatury anestezjologicznej, która ściśle współpracuje z urządzeniem.

Po poddaniu pacjenta narkozie należy umieścić go na ruchomym stole, który następnie przesuwa się do komory pomiarowej. Po uruchomieniu sprzętu dookoła zwierzęcia zaczyna się poruszać specjalna obręcz pomiarowa z umieszczoną wewnątrz lampą rentgenowską. Lampa emituje promieniowanie, a umieszczone w urządzeniu, nieruchome detektory odpowiadają za transfer informacji o dokładnej ilości promieni pochłoniętych przez poszczególne organy. Dane te trafiają do oprogramowania komputerowego, które z kolei odpowiedzialne jest za przetworzenie ich do czytelnej, gotowej do interpretacji przez lekarza weterynarii formy. Zasada działania detektorów opiera się w głównej mierze na dokładnym odtworzeniu miejsc, w których napotykające kolejne tkanki promieniowanie uległo osłabieniu. Po natychmiastowej obróbce tych danych przez komputer uzyskujemy monochromatyczny (czarno-biały) obraz odwzorowujący wszystkie struktury wewnętrzne badanej części ciała pacjenta.

Tomografia komputerowa jamy brzusznej, klatki piersiowej, głowy i kręgosłupa, czyli co dokładnie można zbadać przy wykorzystaniu nowoczesnego sprzętu?

Tomografia komputerowa to niezwykle wszechstronne badanie diagnostyczne, dzięki któremu możliwe jest wykrycie wielu podejrzanych bądź niebezpiecznych zmian w budowie wewnętrznej poszczególnych tkanek.

Wyniki wygenerowane przez urządzenie są szczególnie pomocne przy pracy z pacjentami cierpiącymi na różnorodne schorzenia neurologiczne. Mogą między innymi pomóc w rozwiązaniu problemu niereagującej na leczenie padaczki. Pozwalają lekarzowi weterynarii na dokładne obejrzenie wnętrza czaszki pacjenta, co umożliwia ocenę stanu jego mózgu. Dzięki temu można się upewnić, że w strukturze mózgu nie pojawiły się żadne zmiany w postaci guzów czy wylewów.

Jeśli zwierzak cierpi z powodu niezdiagnozowanych bólów kręgosłupa, badanie TK pozwala dostrzec wszelkie nieprawidłowości związane z jego budową, jak wypadnięte dyski, przepukliny czy rozwijające się stany nowotworowe.

Bez współczesnych badań tego typu trudno byłoby także efektywnie pomagać pacjentom, których dotknęły rozmaite schorzenia onkologiczne. Skanowanie promieniami rentgenowskimi umożliwia lekarzowi rozpoznanie guza rozwijającego się w dowolnej partii ciała psa czy kota. Badanie TK daje także szansę na wykrycie ewentualnych przerzutów do innych organów wewnętrznych.

Najważniejsze wskazania do badań wykonywanych u zwierząt:

• znaczące zmiany w codziennym zachowaniu zwierzaka wskazujące na nieprawidłowości neurologiczne w mózgu,
• przebyte choroby związane z mózgiem, jak udary bądź schorzenia nowotworowe,
• przewlekły, uporczywy kaszel i duszności mogące wskazywać na poważne choroby płuc,
• wykrycie na ciele zwierzęcia trudnych do zidentyfikowania, podejrzanych zmian w postaci guzów i narośli,
• krwawienie z jamy nosowej, jednostronne wypływy z jamy nosowej, zazwyczaj niereagujące na leczenie,
• zauważalne kłopoty z zachowaniem koordynacji wynikającej ze schorzeń obejmujących układ ruchu: chorób stawów łokciowych, barkowych czy też biodrowych,
• niedowład, porażenia oraz notoryczne bóle kręgosłupa,
• ataki padaczki niemające wyjaśnionej przyczyny,
• pojawia się podejrzenie występowania nowotworu obecnego w obszarze jamy brzusznej bądź miedniczej.
• podejrzenie, zwłaszcza u młodych zwierząt, wystąpienia nieprawidłowych połączeń naczyń w obrębie jamy brzusznej.

Obszary najczęściej podlegające badaniu:

• głowa – badanie wykorzystuje się do skanowania mózgu, czaszki, struktur ucha wewnętrznego i środkowego, zatok, oczodołów, a także układu oddechowego;
• szyja – urządzenie jest także niezwykle użyteczne przy diagnostyce kręgosłupa, kanału kręgowego oraz naczyń krwionośnych szyi i gruczołu tarczycy,
• klatka piersiowa – skanowanie sprawdza się przy diagnozie płuc, naczyń krwionośnych oraz układu kostnego;
• jama brzuszna i miednicza – badanie wykorzystuje się również przy podejrzeniu nieprawidłowości w funkcjonowaniu organów wewnętrznych w postaci wątroby, trzustki, nerek i nadnerczy. Skanowanie jamy brzusznej pomaga także w diagnozie naczyń krwionośnych oraz prostaty;
• kończyny – tomograf to nieocenione narzędzie diagnostyczne przy podejrzeniu nieprawidłowości występujących w strukturze kości długich. Dzięki promieniowaniu rentgenowskiemu możliwe jest zbadanie kości długich, stawów barkowych, łokciowych, kolanowych i skokowych, przyjrzenie się budowie miednicy, a także dokładna obserwacja stanu mięśni, ścięgien i miednicy.

Tomografia komputerowa z kontrastem czy bez? Gliwicka Klinika Weterynaryjna wyjaśnia, czym się różnią obie metody badania

Zdarza się, że przed przystąpieniem do badania przy wykorzystaniu tomografii komputerowej w Gliwickiej Klinice Weterynaryjnej konieczne jest podanie środka kontrastowego. Mowa o różnego rodzaju substancjach, których zadaniem jest pochłanianie promieniowania rentgenowskiego w większym zakresie niż tkanki pacjenta. Aby uzyskać taki efekt, konieczne jest podanie pacjentowi kontrastu metodą dożylną bądź doustną. Wszystko zależy od organu, któremu lekarz weterynarii chce się dokładniej przyjrzeć. Kontrast to środek jonizujący, który barwi naczynia krwionośne i sprawia, że uzyskany obraz jest znacznie bardziej wyraźny. Szczególnie przydaje się podczas badań, których celem jest ocena stanu kręgosłupa czy rdzenia nerwowego. Wówczas kontrast wstrzykiwany jest do płynu mózgowo-rdzeniowego.

O konieczności podania środka kontrastowego decyduje lekarz weterynarii na podstawie historii chorób pacjenta oraz wywiadu przeprowadzonego z właścicielem zwierzęcia. Najistotniejsze jest ustalenie, czy pacjent nie jest uczulony na związki jodu. W tym celu wykonuje się stosowną próbę uczuleniową, aby uniknąć niepożądanych skutków ubocznych w postaci zaczerwienienia skóry, nudności czy wymiotów. W skrajnych przypadkach uczulenie na środek kontrastujący może wywołać wstrząs anafilaktyczny oraz obrzęk płuc.

Wskazania do wykonania badania przy wykorzystaniu środka kontrastującego:

• urazy,
• problemy ze słuchem (np. szum w uszach),
• problemy ze wzrokiem (uszkodzenie nerwu wzrokowego, schorzenia gałki ocznej),
• schorzenia związane z układem limfatycznym (diagnozowane ze względu na znacznie powiększone węzły chłonne obszaru szyi, klatki piersiowej oraz jamy brzusznej),
• podejrzenie występowania guzów nowotworowych w obszarze szyi, kończyn oraz kręgosłupa.

Przed podaniem kontrastu lekarz weterynarii powinien także zapoznać się ze stanem nerek pacjenta, gdyż jednym z działań niepożądanych wywoływanych przez środki jonizujące może być także doprowadzenie do niewydolności nerek – szczególnie w przypadku jednostek, które mają za sobą przebyte schorzenia tego organu.

Tomografia a rezonans magnetyczny – podobieństwa i różnice w stosowaniu obu metod diagnostycznych.

Podobnie jak tomografia, rezonans magnetyczny (MRI) zalicza się do badań z zakresu diagnostyki obrazowej. Oba pozwalają lekarzowi weterynarii na obserwowanie organizmu pacjenta od wewnątrz i wczesne reagowanie na wszelkie zmiany chorobowe.

Rezonans magnetyczny to zabieg wykorzystujący tworzone przez fale radiowe pole magnetyczne, które wpływa na aktywność jąder atomu wodoru zawartych w cząsteczkach wody obecnych w organizmie pacjenta (bądź na jądra atomów tlenu obecne w jego krwi). Gdy aktywują się ich protony, wysłane zostają odpowiednie sygnały, które rejestrowane są przez elektroniczną aparaturę rezonansu. Natychmiast zostają one przetworzone na zdatny do interpretacji, cyfrowy obraz. Badanie rezonansem magnetycznym pozwala na wykrycie wszelkich podejrzanych zmian zachodzących w organizmie pacjenta i wczesne podjęcie odpowiedniego leczenia. Rezonans wykorzystuje się przy próbach oceny stanu poszczególnych mięśni i układu kostnego. Badanie sprawdza się także w diagnozowaniu chorób kręgosłupa oraz nieprawidłowości w funkcjonowaniu mózgu i układu nerwowego. U ludzi pomaga także w wykryciu poważnych chorób neurologicznych, jak Alzheimer czy stwardnienie rozsiane.

Badanie przy wykorzystaniu rezonansu magnetycznego jest droższym i trudniej dostępnym rodzajem zabiegu niż wykorzystanie tomografii. Z tego powodu po tę drugą metodę diagnostyczną znacznie częściej sięga się w nagłych przypadkach, które wymagają pilnej obserwacji. Niejednokrotnie badanie rezonansem stanowi następny etap po wykonaniu tomografu – szczególnie, jeśli lekarz weterynarii ma do czynienia z przypadkiem trudnym i wymagającym stosowania zaawansowanych metod diagnozy.

Pracownia tomografii komputerowej w Gliwickiej Klinice Weterynaryjnej. Zabierz swojego psa lub kota na badanie u specjalisty!

Jeśli szukasz miejsca, w którym istnieje możliwość przeprowadzenia tomografii komputerowej u Twojego zwierzaka, odwiedź Gliwicką Klinikę Weterynaryjną. W jej murach powstała bowiem niezwykle nowoczesna pracownia, dzięki której możliwe jest wykonywanie zaawansowanych badań diagnostycznych w projekcji 3D.

Gliwicka Klinika Weterynaryjna to lecznica usytuowana przy ulicy Toszeckiej 19 w Gliwicach. Funkcjonuje od poniedziałku do soboty, niosąc swoim pacjentom wytchnienie od cierpienia.

W Klinice przyjmowane są zarówno zwierzęta towarzyszące, jak i egzotyczne. Każdy pacjent może liczyć na pomoc wykwalifikowanego lekarza weterynarii i najwyższej jakości sprzęt medyczny. Zakład lecznictwa oferuje bardzo szeroki zakres usług. Poza pracownią tomografii komputerowej w ofercie Gliwickiej Kliniki Weterynaryjnej znajdziemy również usługi związane między innymi z:

• onkologią – nowoczesna diagnostyka, farmakoterapia, chirurgia, które pozwalają na wykrycie, zdiagnozowanie oraz wygranie walki z komórkami nowotworowymi szyi, klatki piersiowej, brzucha czy nawet ośrodkowego układu nerwowego (glejaki),
• chirurgią – skomplikowane zabiegi obejmujące pracę na jamie brzusznej, klatce piersiowej, kręgosłupie, a także kastrację czy sterylizację,
• diagnostyką obrazową – w Gliwickiej Klinice Weterynaryjnej istnieje możliwość przeprowadzenia szerokiej gamy badań diagnostycznych, między innymi: badań USG z kolorowym dopplerem, badań EKG, RTG, z wykorzystaniem cyfrowego aparatu rentgenowskiego, endoskopii, rhinoskopii i wielu innych,
• kardiologią – diagnostyka i leczenie pacjentów cierpiących na schorzenia układu krążenia, przeprowadzanie specjalistycznych badań echokardiograficznych,
• dermatologią – diagnostyka dermatologiczna w postaci biopsji i zeskrobin skóry, przeprowadzanie testów alergicznych oraz odczulań,
• okulistyką – badania diagnostyczne oraz zabiegi wykonywane bezpośrednio na gałce ocznej,
• stomatologią – szereg działań związanych z kondycją jamy ustnej pacjenta, usuwanie kamienia nazębnego, leczenie kanałowe, wspomaganie leczenia chorób związanych z przyzębiem,
• położnictwem i porodem – pomoc w wyznaczaniu terminu na krycie, diagnoza oraz wsparcie w przebiegu ciąży,
• badaniami laboratoryjnymi – wykonywanie najróżniejszych badań z wykorzystaniem zaawansowanej aparatury laboratoryjnej: morfologia, badanie moczu i kału, badania wykrywające choroby zakaźne,
• rehabilitacją – specjaliści przeprowadzają pacjentów przez czas rehabilitacji przy pomocy zabiegów w postaci kinezyterapii, fizykoterapii, masażu czy też hydroterapii.

Przygotowanie do przeprowadzenia tomografii komputerowej u pacjenta. O czym należy pamiętać przed wizytą w Gliwickiej Klinice Weterynaryjnej?

Aby zwierzęcy pacjent mógł zostać poddany badaniu z wykorzystaniem tomografii komputerowej, musi spełnić kilka kluczowych warunków, które będą mu gwarantować bezpieczeństwo na stole zabiegowym. Do skanowania przystępuje się na czczo, dlatego nie należy podawać psu czy kotu jedzenia na przynajmniej osiem godzin przed planowaną wizytą w klinice weterynaryjnej. Wodę można podawać do dwóch godzin przed badaniem.

Zaleca się także wykonanie badań krwi w postaci morfologii oraz biochemii, przy czym szczególnie istotne jest skontrolowanie poziomu kreatyniny. Jest to substancja powstająca jako efekt przemiany materii wydalany wyłącznie przez nerki, dzięki czemu możliwe jest zbadanie czynności nerek. Badanie z wykorzystaniem kontrastu wykonywać można jedynie w sytuacji, kiedy pacjent ma zdrowe i aktywne nerki.

Zwierzęta starsze lub ze zdiagnozowanymi problemami z sercem powinny przejść dodatkową konsultację kardiologiczną, która pozwoli ustalić, czy pacjent kwalifikuje się do badania. Aby przeprowadzić zabieg u zwierzęcia domowego, należy uzyskać skierowanie wystawione przez prowadzącego lekarza weterynarii.

Badanie umawiane jest telefonicznie na dany dzień i godzinę. W przypadku pytań, prosimy o kontakt z Gliwicką Kliniką Weterynaryjną.