Dysplazja u owczarka, tak jak u każdego innego psa, jest dość często pojawiającą się wadą rozwojową, która może dotyczyć każdego stawu w szkielecie czworonoga. Najczęściej jest nią dotknięty staw biodrowy – jest to najszerzej rozpowszechniona lokalizacja tego schorzenia u psów. Choć oczywiście nie tylko ten gatunek jest na nią narażony – pies jest zwierzęciem, u którego szczególnie często jest ona stwierdzana. Dotyczy to zwłaszcza dużych i aktywnych fizycznie ras, takich jak owczarki. W niniejszym artykule postaramy się odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak się dzieje oraz jakie są metody rozpoznawania i leczenia tej choroby u owczarków.
Spis treści:
W naszej przychodni
Na czym polega badanie?
Czym jest ta choroba?
Symptomy
Terapia
Leczenie dysplazji u owczarka niemieckiego w Gliwickiej Przychodni Weterynaryjnej
Dysplazja u owczarka niemieckiego to jedno z wielu schorzeń, z którymi możesz się zwrócić do naszych specjalistów w Gliwickiej Przychodni Weterynaryjnej. Jest to jeden z ośrodków medycznych i diagnostycznych dla psów oraz innych zwierząt na terenie województwa Śląskiego. Ze względu na swoje dogodne położenie w centrum jednego z największych miast aglomeracji śląskiej, nasza przychodnia udziela pomocy wielu zwierzętom nie tylko z okolicy, ale z całego kraju. Oferujemy zarówno opiekę ambulatoryjną, jak i terapię długoterminową, w ramach której pacjenci objęci są całodniowym nadzorem. Nasz wykwalifikowany zespół lekarzy weterynarii oraz rozbudowane zaplecze terapeutyczno-diagnostyczne sprawiają, że nasza przychodnia to miejsce, gdzie każdy czworonóg otrzyma profesjonalną opiekę.
Na czym polega badanie?
Badanie obejmuje zarówno badanie fizykalne, jak i diagnostykę obrazową. Na początku lekarz wykonuje serię testów klinicznych, takich jak próba Ortolaniego, Barlowa czy Bardensa. Są to powszechnie znane narzędzia, których używa się również w ortopedii u ludzi. Dzięki tym testom można wykryć rozwijającą się dysplazję już u kilkutygodniowych szczeniąt.
Ostateczne rozpoznanie jest ustalane po wykonaniu przeglądowego zdjęcia rentgenowskiego. Najczęściej wykonuje się je przy użyciu metody zwanej PennHIP, która polega na wykonaniu trzech różnych projekcji. Metoda ta jest przeznaczona dla psów w wieku powyżej 4 miesięcy, jednak dopiero u osobników dwuletnich i starszych pozwala na pewne postawienie diagnozy. Analiza wykonanych w ten sposób zdjęć rentgenowskich pozwala określić stopień tego schorzenia u psa według skali opracowanej przez Międzynarodową Federację Kynologiczną. Stopnie A1 i A2 oznaczają stawy biodrowe, które mieszczą się w granicach normy. Stopień B wskazuje na podejrzany staw, podczas gdy stopnie C1, C2 i C3 odpowiadają kolejnym stopniom zaawansowania choroby.
Czym jest dysplazja u owczarka niemieckiego, jakie są jej objawy i jak przeprowadzić leczenie?
Dysplazja u owczarka niemieckiego określa się wrodzoną wadę budowy stawu obejmującą niewłaściwe dopasowanie powierzchni stawowych kości, może mieć różne objawy i zawsze wymaga profesjonalnego leczenia. Nie jest znana dokładna przyczyna powstawania takich wad – wykazano, że czynniki genetyczne tłumaczą jedynie część przypadków tego schorzenia u psów. Niezależnie jednak od etiologii, nieleczone schorzenie powoduje dalsze uszkodzenia stawu, w wyniku nieprawidłowego rozłożenia obciążeń. Tworzą się wtedy osteofityczne wyrośla kostne i zmiany zwyrodnieniowe, które nie tylko sprawiają zwierzęciu coraz większy ból, ale też z czasem całkowicie uniemożliwiają poruszanie kończyną.
Wydaje się, że niektóre rasy psów są genetycznie predysponowane do częstszego występowania tego schorzenia. Może to być efektem specyfiki budowy chrząstek stawowych u tych ras. Należą do nich właśnie między innymi owczarki. Dysplazja stawu biodrowego u owczarka niemieckiego należy do najczęstszych chorób ortopedycznych u psów rasowych.
Symptomy
Najczęściej opiekun zwierzęcia w pierwszej kolejności zauważa u psa wyraźny dyskomfort podczas poruszania kończyną, który może to objawiać się jej zmniejszoną aktywnością, sztywnością oraz widocznymi zanikami mięśni, które wynikają z braku użytkowania chorej łapy. Ponadto charakterystycznymi symptomami są kulawizna i kołysanie się podczas chodzenia. Ważne jest zrozumienie, że nawet niewielkie zmiany mogą powodować silny ból i znacząco utrudniać ruch, dlatego obraz radiologiczny nie zawsze odzwierciedla stopień nasilenia objawów klinicznych prezentowanych przez zwierzę.
Terapia
Tego typu schorzenia u psów są wadami nieuleczalnymi i nie istnieje też profilaktyka, która pozwoliłaby na ich uniknięcie. Można jednak w pewnym stopniu zahamować rozwój choroby i ulżyć zwierzęciu w cierpieniu. Istnieje wiele metod chirurgicznych, które znajdują zastosowanie u psów z dysplazją. Są wśród nich zabiegi osteotomii obejmujące wycięcie fragmentu zdeformowanej kości oraz endoprotezoplastyka. Każdy pies powinien też przestrzegać ustalonej diety i mieć zapewniony właściwy poziom aktywności fizycznej.
