Dyskopatia u psa

Dyskopatia u psa to problem z zakresu zwierzęcej ortopedii, który może mieć bardzo różną etiologię, ale w każdym przypadku powoduje u zwierzęcia dyskomfort, a nawet stwarza poważne zagrożenie. Jako że dyskopatie często występują u ludzi, duża część z nas mogła zetknąć się z tym problemem, jednak u psów jest on równie uciążliwy i wymagający takiego samego zaangażowania i profesjonalizmu lekarza.

Spis treści:
Na czym polega problem?
Przyczyny
Diagnostyka
Jak się przejawia?
Terapia
Leczenie w naszej przychodni

Dyskopatia u psa – na czym polega?

Dyskopatia u psa to problem, rozpoczynający się w kręgosłupie zwierzęcia. Jest on skomplikowaną strukturą, na której zawieszony jest ciężar ciała i składa się z kostnych kręgów, oddzielonych od siebie krążkami międzykręgowymi, zwanymi popularnie „dyskami”. Pies posiada około 50 kręgów, z czego 20-23 przypada na ogon. Do dyskopatii najczęściej dochodzi w odcinku piersiowo-lędźwiowym. Na czym w zasadzie polega ten problem?

Jak już wspomnieliśmy, krążki międzykręgowe znajdują się pomiędzy poszczególnymi kręgami. Ich zadaniem jest umożliwienie kręgosłupowi ruchomości i równomierne rozkładanie jego ciężaru. W skład jednego krążka wchodzi znajdujące się w jego centrum jądro miażdżyste, zbudowane z półpłynnej masy, obfitującej w proteoglikany. To ono odpowiada za amortyzację ruchów kręgosłupa i umożliwia powierzchniom kręgów wzajemne „ślizganie się”. Otoczone jest pierścieniem włóknistym, zbudowanym z kolagenu. Utrzymuje on jądro miażdżyste na miejscu i zapewnia stabilność stawu międzykręgowego. Uszkodzenie tego układu nosi nazwę dyskopatii i może przyjąć bardzo różne formy.

Jeśli struktura pierścienia włóknistego zostanie naruszona, na przykład przez zbyt duże obciążenie bądź zmiany zwyrodnieniowe, to krążek międzykręgowy może się odkształcić, co powoduje ograniczenie ruchomości, trzeszczenie, oraz ból przy poruszaniu. Jeśli uszkodzenie postępuje, może dojść do tak zwanej przepukliny kręgosłupowej, czyli wylania się jądra miażdżystego poza obręb krążka i uwypukleniem go na zewnątrz. Przepuklina może wtedy ucisnąć rdzeń kręgowy lub któryś z korzeni nerwowych, powodując silny ból, a także niedowłady i paraliż kończyn.

U psów, jako zwierząt czworonożnych, krążki międzykręgowe nie są tak obciążone w płaszczyźnie pionowej, jak u ludzi, jednak i u nich może dochodzić do dyskopatii. Najczęściej miejscem uszkodzenia pierścienia włóknistego jest jego grzbietowa część, gdzie włókna są najcieńsze. Dyskopatie należą do najczęstszych chorób układu ruchu u psów.

Przyczyny

Dyskopatia może być spowodowana różnymi czynnikami, niekiedy po prostu nagłym uszkodzeniem, na przykład przez zbytnie obciążenie kręgosłupa. Szczególnie narażone na jej wystąpienie są psy otyłe. Z biegiem lat krążki międzykręgowe robią się coraz słabsze, więc również starsze psy będą bardziej narażone na ich uszkodzenie. Do grupy ryzyka należy kilka konkretnych ras, tak zwanych psów chondrodystroficznych (są to, między innymi beagle, jamnik, corgi, buldog i pekińczyk).

Diagnostyka

W skład procesu diagnostycznego dyskopatii wchodzi kompleksowe badanie neurologiczne oraz badania obrazowe, często sprowadzające się do RTG kręgosłupa z kontrastem do mielografii lub ewentualnie rezonansu magnetycznego albo tomografii. Te dwa ostatnie badania są obecnie stosowane coraz częściej, gdyż mielografia jest zabiegiem obarczonym o wiele większym ryzykiem działań niepożądanych.

Objawy dyskopatii u psa

Dyskopatia u psów cechuje się w charakterystyczny sposób. Każdy, kto miał nieprzyjemność zmagać się z tym problemem, bez trudu wymieni towarzyszące jej uciążliwe objawy, utrudniające życie. U psów nie prezentują się one inaczej, choć z racji odmiennej postawy ciała mogą one – przynajmniej na początku – nie dawać się aż tak we znaki.

Najbardziej znanym jest oczywiście nasilający się z czasem ból – chorzy opisują go jako uciskający, rwący i piekący, można zatem przypuszczać, że psy odczuwają go podobnie. Wynika on, jak wspomnieliśmy wyżej, z ucisku uszkodzonego krążka międzykręgowego na nerwy. Pies może z jego powodu mieć trudności z poruszaniem się, zwłaszcza z podnoszeniem się z pozycji leżącej oraz z zachowaniem równowagi. Pies chodzi powoli, potyka się lub kuleje. Ból z każdym dniem jest coraz silniejszy, a jeśli nie podejmie się terapii, to z czasem dołączają do niego inne objawy, takie jak niedowład kończyn i ich sztywność. Kolejnym etapem jest postępujący paraliż, z czasem mogący zupełnie unieruchomić kończynę. Dodatkowe symptomy mogą zależeć od umiejscowienia uszkodzenia.

Dyskopatia szyjna u daje obraz sztywności karku, przykurczu mięśni szyi, opadającego łba i niechęci do przyjmowania pokarmów. Natomiast czworonóg z dyskopatią piersiowo-lędźwiową unika ruchu, nie pozwala brać się na ręce, oraz często podkula ogon, poza tym ma trudności z załatwianiem potrzeb fizjologicznych.

Objawy dyskopatii z początku mogą nie być łatwo rozpoznawalne, ale jeśli zostaną zauważone – zwłaszcza u starszego psa – powinny być natychmiast skonsultowane z kliniką weterynaryjną, celem podjęcia odpowiedniego leczenia. Nieleczona dyskopatia prowadzi do ciągłego narastania objawów, w tym paraliżu kończyn, aż do całkowitej niemożności poruszania się.

Leczenie dyskopatii u psa

Leczenie dyskopatii u psa sprowadza się do dwóch metod – leczenia zachowawczego oraz leczenia inwazyjnego (operacji). Leczenie zachowawcze można podjąć, kiedy uszkodzenie nie jest jeszcze na tyle poważne, by nie mogło się zregenerować, głównie u młodszych i niewielkich psów. Wybiera się je również u zwierząt, dla których istnieją przeciwwskazania do przeprowadzenia operacji. Leczenie to polega na ograniczeniu aktywności psa i uniemożliwieniu mu poruszania się, na przykład poprzez zamknięcie w niewielkiej klatce na kilka tygodni. Przez ten czas pies może przyjmować leki, takie jak substancje przeciwbólowe i witaminy wspomagające regenerację krążków międzykręgowych. W leczeniu dyskopatii u zwierzęcia zastosowanie znajdują również sterydy, służąc zmniejszeniu stanu zapalnego w uszkodzonym krążku i uciśniętym nerwie. Poza nimi lekarz weterynarii może zalecić również niesteroidowe leki przeciwzapalne, zwłaszcza w pierwszych dniach terapii.

Leczenie operacyjne polega na fizycznym usunięciu wypadniętego jądra miażdżystego i odbarczeniu kręgosłupa. W czasie trwającej nieraz pół roku rekonwalescencji jądro ma się zregenerować. Rehabilitacja dyskopatii u psa, która następuje później, jest okresem, w którym należy przyłożyć szczególną uwagę, by pies nie nadwerężał kręgosłupa.

Leczenie w Gliwickiej Przychodni Weterynaryjnej

Do skutecznego leczenia dyskopatii u pupila konieczne jest w pierwszej kolejności jej odpowiednie zdiagnozowanie. W tym celu, a także, by wdrożyć ewentualną rehabilitację pooperacyjną, mogą Państwo odwiedzić naszą przychodnię. Oferujemy badania obrazowe w postaci zdjęć RTG oraz tomografii komputerowej, a także prowadzimy gabinet rehabilitacyjny, by pomóc każdemu zwierzęciu odzyskać sprawność i komfort życia po chorobie. Jeśli obawiają się Państwo, że wasz czworonóg ma problemy z kręgosłupem, Gliwicka Przychodnia Weterynaryjna oferująca liczne usługi jest idealnym miejscem, by się nimi zająć. Zachęcamy do nawiązania kontaktu.